کد مطلب:106823 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:156
[صفحه 525] (در اول سرما (پاییز) خود را بپوشانید، و در آخر سرما (بهار) به پیشواز آن روید، زیرا سرما با جسم انسان همان كاری را می كند كه با درختان، اولش می سوزاند و آخرش می رویاند). خودداری و پوشش در آغاز سرما واجب شده است، چون آغاز سرما اول پاییز است و تابستان و پاییز در خشك بودن شریكند، پس وقتی كه سرما فرامی رسد، و بر بدنها نیز وارد می شود در حالی كه بدنها در اثر گرما و خشكی تابستان، آمادگی برای تخلخل و باز شدن منافذ رگ و پی و خشكی پیدا كرده، و اثرپذیری بدن زیاد، و تاثیر سرما در اثر فشار حرارت غریزی سریع میگردد، در نتیجه نیروهای سردی و خشكی در بدن قوت می گیرد كه این هر دو طبیعت مرگند، به همین دلیل درختان خشكیده و برگها سوخته می شوند و می ریزند و بدنها لاغر و نحیف می گردند. اما دستور به استقبال از آخر سرما یعنی آخر زمستان و آغاز فصل بهار، از آن جهت است كه زمستان و بهار در رطوبت شریكند و فرقشان در این است كه زمستان سرد و بهار گرم است. پس سرمای پسین هرگاه آمیخته به گرمای بهاری شود و شدتش بدان وسیله درهم شكند، بعد از آن شكستی و زیانی به بدنها ندارد و حرات غریزی قوت می گیرد و گسترده می شود، و به وسیله ی سرما ب ا رطوبت معتدل گشته، آمادگی برای مزاج پیدا می شود كه خود طبیعت زندگی است و باعث رشد و نیرو گرفتن بدنها و شكوفائی برگها و میوه هاست. عبارت: فانه... صغرای قیاس مضمری است كه بدان وسیله به برخورداری و استقبال از سرما توجه داده است، و كبرای مقدر آن نیز این است: و هر چه آن طور باشد لازم است از آغازش خودداری و از پایانش استقبال نمود. عبارت: اوله یحرق... وجه شبه و علت تشبیه است.
صفحه 525.